Ana içeriğe atla

Şiir Analiz

Resim
Yazan:
Nicedir üzerinde durduğum nokta şiir yazmak mümkün müdür..?
Yoksa zaten mevcut olan şiiri dışa mı yansıtırız..?
Bunun üzerine bir kaç deneme yaptım ve baktım ki kafamda tasarlanan ve hazırlanan şiir olmadan asla yazamamam oldu..
Şiir kendini sana yazdırıyor yani zaten hazır olan şiiri kusmak sana kalıyor..
Burdan Bukowski'nin o meşhur sözünü onaylıyoruz..!
Sen yazıyı getiremezsin,o sana gelir..!

Yani herkes şiir yazamaz düalistlerin dediği gibi al 20 güzel kelimeyi koy bir çuvala rastgele cümleler oluştur al sana şiir anlayışı tamamen hatalı ve hastalıklı bir düşüncedir..!
Şiir,duygu birikimlerinin taşacak kadar yoğunlaşması sonucu ortaya çıkan en güzel alev parçacığıdır..



Edebiyat dilimin döndüğüdür..yüreğimin parçacıklarını alıp alevlendiren  kıvılcımdır..
Şiir ise bu kıvılcımın korudur..
Bir katre alev demişti ahmet haşim şiir için..
Şiir aşka açılan bir liman değil,zulme atılan tokattır..!(ertemus)




Dağlardan Vurulmuşum

Yatağa girdi ruhum..
Bedenime prangalar takıldı..
Soğuk bir kış akşamında..
Her yanımdan kesiliyor dağ çiçekleri..

Dağlardan vurulmuşum gönlüm hasarlı..
Hasarlı tüm geçmişim,belki de geleceğinize..
İpince duygulardayım,bağlayın beni..
Kalın-ca bağlandım bu kez, kalın yanımda..

Dağlardan vurulmuşum kanım cebimde birikiyor..!
Islanıyorum ellerim,ellerim cebimde..
Her tarafı kekik-her tarafı lale-her tarafı hüzün kokan..
Bir memlekete Aşk şart değil..
Dağlardan vurulmuşum..
Cebim taşmak üzere..!



      //ertemus//




Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Abdulla Keskîn: Xeyala min a mezin xeyala her kurdekî ye

Yazan:
Gelî xwînerên Ezîz, bloga Dara Bandînî ji bo we xwîneran dest bi beşeke nipînû dike. Di vê beşê de her heftî wê bi mêvanên cûr bi cûr re hevpeyvînên dij rêbazê lidarbixe. Destpêka vê beşê em bi Damezrêner û Edîtorê Weşanxaneya Avestayê Abdulla Keskîn re axivîn. Abdulla Keskîn tevî edîtriya xwe û weşangeriya xwe bi qeşengbûna xwe jî di nav ciwanan de weke fenomenekî ye. Em xort û keçên kurd di şopa te de ne kak Abdulla. Kerem bikin bersivên Abdulla Keskîn li jêr in.               Abdullah Keskîn kê ye? Nizanim, hê jî bi min nexweş û zehmet tê ku li ser xwe bipeyivim. Ez bawer im kesên van rêzan bixwînin ên bi hêsanî karibin xwe bigihînin hin agahiyên biyografik an jî ez vî barî bavêjim ser milê te. Ciwanên kurd meraqa te dikin, jiyana te ya rojane çawa derbas dibe? Pir sade û tenê, hez ji herduyan jî dikim. Berê dereng radizam û dereng radibûm, vêga diguherim. Wextê min bêhtir li mal derbas dibe, ji rûniştina li mal hez dikim, heta nîvro...
Yorum Gönder
Devamı

Arjen Arî, ev pênc salin helbesta Kurdî sêwî ye

Yazan:
Dara Porxelek xwezî, lewitîn di kirêtiyê de û şer dizî j ime xewnên mîrekî li herêmekê em ji gundekî dijmin jî bûna malê me pev dima neyariya me nedigiha qewmekî kengî bûya lev dihatin em eydekê, erefatekê…  dibêje Arjen Arî. Pêşengê hemdemên xwe, helbestvanê nûjen ê zaravayê Kurmancî. Di 31ê Cotmeha 2012an de ji nav me koç kir. Li pey xwe bi hezaran dildar, bi sedan jî helbest hiştin. Em weke Heftenameya Basê bi sedema 5. salvegera helbestvanê nemir Arjen Arî bi heval û hogir û dostên wî re axivîn û her yekî ji wan ji bo me di derbarê Arjen de nivisî. Ji bo xatirê bîranîna Arjen Arî û xwînerên Heftenameya Basê em çarîneke Arjen Arî ku heta niha nehatiye weşandin tînin pêşberî we xwîneran. îşev rêwiyê şevê me. hew tu dizanî xunav. mêvanê dilê kê me Firat Cewerî: Arjen Arî diltenik bû Dema min û Arjen Arî hevûdu nas kir, dema rêxistinan bû. Em jî di rêxistinekê de hatibûn ba hev. Em pê ketibûn û me xwe bi felsefeya materyalîst digihand; em noqî lî...
1 yorum
Devamı

lêgerîna xwe nenasekê

Yazan:
Mirovê ku ji roja ku xwe nas kiriye û vir de di lêgerîna 'Ez kî' me de ye. Di vê lêgerînê de geh xwe li Fredrich Wilhelm Nietzsche xist, geh xwe li Kant xist û geh jî xwe li tasavvûfê xist. Bû xwedênenas ji xwedê ra da xeberan. Bû oldar li pey şopa sofiyên Kurdistanê geriya. Bû materyalîst û xwe li pey şopa jinên etnîk eteklî da. Geh li Diyarbekir geh li Îstîklala Stenbolê bi materyalîst û komînîst û sosyalîstan ra rabû rûnişt. Li pey şopa xwe bû li xwe digeriya di esasê xwe de lê li deverên ku lê digeriya dûrî wî bûn. Piştî demekê di rewşeke wisa xirab de ku dev ji her tiştî berda û berê xwe da daristan û çiyayan bi mehan li wan çiyayan jiyana xwe doman de pê derxist ku mijar ne lêgerîn e. Mijar ne lêgerîn bû, mijar qebûl kirina jiyana di niha de ye bû. Yanê mirov çiqas jî li derveyî xwe li xwe bigere ew lêger beredayî ye. Mirov ji xwe û wir de ne tu tişt e. eger mirov têgihiştina xwe di naskirina kesayeta xwe de temam neke hemû lêgerîn û peyv bê wate ne. Ji ber ku jiyan...
Yorum Gönder
Devamı