Ana içeriğe atla

Doruklarda Donan Kanın Kokusu

Bir gece vakti savaş oyuncaklarının(uçak)sesiyle yankılandı çığlığın Roboski..
Feryadın dağladı yürekleri kilometrelerce..
Akan kanın ırmakları utandırırdı,ama utanmadı insanlık senin katline..
İnsanlık ölürdü senin katırlar sırtında taşınan naaşlarına kar'ın'deşim..
Bir acının rengiydi Roboski ölümün kokusu..
Devlet baba yakmıştı yüreklerini analarının..
Çığlığın duyulmazdı yavrum,babanın bağırtılarının yanında..
Devlet baba kıymıştı sana katırlar sırtında..
Roboski yüreğimin sancılı anısı..!
Aradan onca zaman geçti sen hala faili meçhulsun Roboski..
Analarının gözyaşları dinmek bilmiyor küçüğüm..
Ağla sevgili halkım,ölümün rengi acı..



Kaç zamandır köşemde yazı yazıyorum..Ne zaman elime kalemi alsam,Roboski gelir aklımın merkezine yerleşir ve dilsiz bırakır kalemimi..
Yirmi sekiz aralıktan bu yana lâldır yüreğim..
Hangi limana demir atsam içimde sızısı Roboskinin..


Din olgusu yüzyıllardır toplumu sosyolojik açıdan düzenleyen en önemli kurumdur..
Kişiyi önce bireysel sorumluluk sahibi eder..
Bireysel sorumluluk sahibi bireyler zaten toplumsal sorumluluklarını da yerine getiren insanlardır..
Toplumsal düzeni en iyi şekilde düzenleyen din ise İslamiyet dinidir..
Kur-an'ı Kerimde, 'İkra' sûresinin  İlk 5 âyeti( ki bu ayetler kur-an'ın ilk ayetleridir)..;okumanın, öğrenmenin üstünlüğü, insanın yaratılışı, kalemin özelliği, bunların insana,Allah'ın ihsanı olduğu, insanın bunları düşünmesi, Rabbine itaat etmesi gerektiği, aksi halde azaba dûçar olacağı anlatılır..

Dinimiz bizlere iyi olmayı,haklının yanında,haksızın karşısında olmayı öğütler..
Bizler bu mübarek dinin mensupları olarak haksızlığa göz yummamalıyız..!
İnancımızın gereklerini yerine getirmek istiyorsak zulme ve zulmedenlere sessiz kalmamalıyız..
İnanan insanın gözleriyle gördükleri,kulaklarıyla duydukları haksızlıklara sessiz kalması demek dini görevlerini yerine getirmemesi demektir..


Bugün hala bizi bu ülkede birbirine bağlayan bir şey varsa o da din birliğimizdir..
Ne yazık ki son zamanlarda artarak gelişen olaylarda bizim dini olarak bir birliğimizin olup olmadığını sorgulamamıza sebebiyet verdi..
Cenazelere saldırırken hangi din mensubu olarak saldırıldığını merak ediyorum..Ya da cuma namazına duran insanların üzerine tazyikli su sıkarken hangi dinin mensubu olarak yaptın..
Yok eğer Müslüman olarak yaptıysan,ben senin Müslümanlık anlayışını kabul etmiyorum..
Birlikte yaşam için elimde en sağlam delil olan din olgusunda eğer ayrılık yaşıyorsak,paylaşabileceğimiz bir şey kaldı mı diye sormak istiyorum..?


Artık birlikte yaşama inancı kalmayan insanları bir arada tutamazsın..
Cenazesine saygı duymadığın bir halkın sana saygı duymasını bekleyemezsin..!
Dini inançlarına saygı duymayacaksın,diline,kültürüne saygı duymayacaksın,taleplerini dinlemeyeceksin..!
Bayramlarına,kutlamalarına saygı duymayacaksın sonra da birlikte yaşamaktan söz edeceksin..
O vakit sormazlar mı sen ne istiyorsun bu Kürtlerden..

Sizin ne istediğinizi bilmiyorum ama Kürtlerin taleplerini dinlemek zorundasın onu biliyorum..
Yoksa alaşağı ederler seni ve ne olduğunu anlamadan yargının önünde bulursun kendini..
Gelin Allah aşkına bitirin artık bu kini beraber yaşamaksa beraber yaşayalım,ayrılmaksa ayrılalım yeter artık kan görmekten midem bulandı..!


                                             20/12/2012






































Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Arjen Arî, ev pênc salin helbesta Kurdî sêwî ye

Dara Porxelek xwezî, lewitîn di kirêtiyê de û şer dizî j ime xewnên mîrekî li herêmekê em ji gundekî dijmin jî bûna malê me pev dima neyariya me nedigiha qewmekî kengî bûya lev dihatin em eydekê, erefatekê…  dibêje Arjen Arî. Pêşengê hemdemên xwe, helbestvanê nûjen ê zaravayê Kurmancî. Di 31ê Cotmeha 2012an de ji nav me koç kir. Li pey xwe bi hezaran dildar, bi sedan jî helbest hiştin. Em weke Heftenameya Basê bi sedema 5. salvegera helbestvanê nemir Arjen Arî bi heval û hogir û dostên wî re axivîn û her yekî ji wan ji bo me di derbarê Arjen de nivisî. Ji bo xatirê bîranîna Arjen Arî û xwînerên Heftenameya Basê em çarîneke Arjen Arî ku heta niha nehatiye weşandin tînin pêşberî we xwîneran. îşev rêwiyê şevê me. hew tu dizanî xunav. mêvanê dilê kê me Firat Cewerî: Arjen Arî diltenik bû Dema min û Arjen Arî hevûdu nas kir, dema rêxistinan bû. Em jî di rêxistinekê de hatibûn ba hev. Em pê ketibûn û me xwe bi felsefeya materyalîst digihand; em noqî lîtera

Abdulla Keskîn: Xeyala min a mezin xeyala her kurdekî ye

Gelî xwînerên Ezîz, bloga Dara Bandînî ji bo we xwîneran dest bi beşeke nipînû dike. Di vê beşê de her heftî wê bi mêvanên cûr bi cûr re hevpeyvînên dij rêbazê lidarbixe. Destpêka vê beşê em bi Damezrêner û Edîtorê Weşanxaneya Avestayê Abdulla Keskîn re axivîn. Abdulla Keskîn tevî edîtriya xwe û weşangeriya xwe bi qeşengbûna xwe jî di nav ciwanan de weke fenomenekî ye. Em xort û keçên kurd di şopa te de ne kak Abdulla. Kerem bikin bersivên Abdulla Keskîn li jêr in.               Abdullah Keskîn kê ye? Nizanim, hê jî bi min nexweş û zehmet tê ku li ser xwe bipeyivim. Ez bawer im kesên van rêzan bixwînin ên bi hêsanî karibin xwe bigihînin hin agahiyên biyografik an jî ez vî barî bavêjim ser milê te. Ciwanên kurd meraqa te dikin, jiyana te ya rojane çawa derbas dibe? Pir sade û tenê, hez ji herduyan jî dikim. Berê dereng radizam û dereng radibûm, vêga diguherim. Wextê min bêhtir li mal derbas dibe, ji rûniştina li mal hez dikim, heta nîvro dixwînim, ligel qahwê û tiştine s

Seyadê Şameyê Kekê: “Qulingê brîndar yê Kurdistanê”

Dara Porxelek Jiyaneke sirgûnî, îşkencekirî û mayîna bi salan di zindanan de… Seyadê Şamê ji aliyê malbata xwe ve wek mirî dihat zanîn. Dema dengê Seyad di Radyoya Rewanê de olan dide bawerî bi jiyanek ji nû ve vejînandî tê kirin. Malbata Kekê, girêdayî Eşîra Celaliyan e. Eşîr li navçeya Agiriya Bazidê dimîne. Nuxûriyê bavê xwe ye Seyad. Di heman demê de xwebexşekî doza Kurdistanê ye jî. Dewlet malbata Kekê di sala 1944’an de sirgûnî Yozgatê ji wir jî ber bi Alaca’ya Çorimê ve dike. Dema li sirgûnê bû dozgeriya Erziromê ji Seyad re nameyekê dişîne û dibêje: “Dê doza te ji nû ve bê dîtin, divê tu werî Erziromê.” Her çiqas bavê Seyad dibêje, “Meke kurê min, tesmîlê destê leşkerê Romê nebe” jî Seyad dibêje: “Bavo heta niha min tenê êş û elem daye we, bisekine ez biçim û vê sirgûniyê bidawî binim da ku hûn vegerin Kurdistanê.” Bavê Seyad li ser van gotinan misaade dide Seyad û Seyad berê xwe dide Erziroma şewitî. Dema Seyad diçe Erziromê, bêyî dozgeriyê wî desteser dikin û dibin