Ana içeriğe atla

Kurdistan'a Giderken


Her sömürge halkı,başka bir deyimle,kendi yerel ve orijinal kültür kaynakları sürdürülmek ya da toprağa gömülmek suretiyle ruhunda onulmaz bir aşağılık karmaşası yaratılmış her halk,neredeyse bir varoluş koşulu olarak ,başka bir uygarlığın bir öğesi olarak o uygarlığın dili ve kültürüyle neredeyse göğüs göğüse bir hesaplaşma içinde bulur kendini..
Sömürge insanı artık kendi ülkesinin ve kültürünün özelliğini yitirip sömürgeci ülkenin kültürünü benimsediği derecede var olabiliyor..
Kültürünün ve özgünlüğünün farklılığından utanır olur ve kendini yabancısı olduğu kültürün bir parçası yapmaya çabalar..
Çünkü kendi kültüründen uzaklaşabildiği kadar sömürgeci ülkenin bir ögesi olup değer kazanabilecek..

BDP'li milletvekilleri  halkları için,ülkeleri için çalıştıklarını iddia ede dursunlar tek yaptıkları şey kendilerini Sömürgecisine beğendirmek.
Türkiye Kamuoyuna yaranma çalışmaları gereksiz ve anlamsız.!
Çünkü Türkiye,Kurdistan'ın işgalcisidir.

Bu işgalin bitmesi ve Kurdistan'ın bağımsızlığı için BDP konjoktörel davranabilir,ancak gözden kaçırdığı bir nokta var.
Yeni nesillerin Kurd ve Kurdistan hakikatinden bihaber büyümeleri.
Yeni nesil Kurd gençleri yukarda yaptığımız tanımı en iyi şekilde kanıtlar niteliktedirler.
Ve ne yazıkki sadece gençler değil aynı zamanda Kurd aydınları da Türkiyeli bir aydın olarak sosyal hayatını sürdürüyor.

Gündemleri Kurd ve Kurdistan'ın bağımsızlığı olması gerekirken,sosyal medya ve gazete köşelerinde Türkiye'nin içinde bulunduğu iktidar mücadelesi üzerine akıl yürütüp,tezler üretmeye çalışıyorlar.
Bu durumun en büyük sorumlusu elbette BDP ve yürüttüğü siyasettir.
Eğer BDP Kurd'ün gündemini Kurdistan üzerine yoğunlaştırmaya çalışırsa,işte o zaman Kurd halkı da Kurdistan üzerine yoğunlaşır ve aydınlarımız da bu konu üzerinde fikirler üretirler.

Bağımsızlığı almak için öncelikle sağlam bir politik yapılanma ve ekonomik bir gelişime ihtiyaç vardır.
Ekonomik olarak işgalcisine bağımlı olmayan Kurdistan bağımsızlık adına çok büyük engeli aşmış olacaktır.
Ekonomistleri Amed ve Hewlêr'e davet edip konferanslar verilmelidir.
Kurdistan'ı nasıl sömürgecilerin ekonomik hegemonyasından kurtarabilirz üzerine tezler düzenlenip,bu konferanslarda tartışılmalıdır.
Bu konferansların neticesinde seçilecek ekonomik politikalar,Güney Kurdistan nezdinde hayata geçirilmelidir.
Kurdistan'ın bağımsızlığı için Avrupa ve ABD'de lobi(Kulis) çalışmaları yapılmalıdır.
Barzani ile iktidar çekişmelerini bir kenara bırakıp Kurdistan akıbeti için seferberlik ila edilmelidir.
Örneğin Kurdistan Bankası kurulup,bu bankaya dünyanın her yerinden destek alınmalıdır.
Gerektiği zaman AB ülkeleri ve ABD senatolarına baskılar yapılmalıdır.
Bunun geçmişteki reel örneği Yahudilerin devletleşmeye giderken güttükleri politikalardır.

Peki ne yapmıştı Yahudiler,ya da Yahudilerin uyguladıkları politikalar,Kurdistan için de uygulanabilir mi gerçek hayatta bunun karşılığı var mıdır.?
Yahudiler Almanya ve Avrupa'dan sürüldükten sonra kendi devletlerine sahip olabilmek için iletişim içinde olup,ekonomik yatırımlara yöneldiler,bu ekonomik yatırımların sonucunda tüm dünyaya ültimatom verebilecek duruma geldiler.
Yahudilerin bu politikalarının geçerli olmasının sebebi,Yahudi toplumunun ve ideolojisinin batılı devletlerin ekonomik ve siyasal durumlarına tehdit oluşturmamasıdır.

Peki neden Kurd işadamları Bağımsız Kurdistan için yeteri çabayı sarfedemiyorlar.?
Bu sorunun cevabı tamamen Kuzey Kurdistan'ın yani PKK'nin güttüğü ideolojidir.
Sosyalizm,işadamlarını ve dini duyguları ağır basan insanları Kurdistan davasından uzaklaştırdı.

Tüm bu negativ durumlara rağmen Yahudilerden artımız kendi topraklarımızın olması ve o topraklar üstünde yaşıyor olmamız.
Geriye en önemli meselemiz olan Bağımsızlıktan asla vazgeçmemiz ve Kurdistan için ekonomik politikalar düzenlemek..

Tüm bu olumsuzluklara rağmen Kurdistan için bilinçlenen ve bilinçlendiren insanların inancı beni daha da umutlandırıyor.
Bir gün gelecek ve Hakkımız olan Kurdistan devletinde kendi dilimizle yaşayacağız..!










Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Arjen Arî, ev pênc salin helbesta Kurdî sêwî ye

Dara Porxelek xwezî, lewitîn di kirêtiyê de û şer dizî j ime xewnên mîrekî li herêmekê em ji gundekî dijmin jî bûna malê me pev dima neyariya me nedigiha qewmekî kengî bûya lev dihatin em eydekê, erefatekê…  dibêje Arjen Arî. Pêşengê hemdemên xwe, helbestvanê nûjen ê zaravayê Kurmancî. Di 31ê Cotmeha 2012an de ji nav me koç kir. Li pey xwe bi hezaran dildar, bi sedan jî helbest hiştin. Em weke Heftenameya Basê bi sedema 5. salvegera helbestvanê nemir Arjen Arî bi heval û hogir û dostên wî re axivîn û her yekî ji wan ji bo me di derbarê Arjen de nivisî. Ji bo xatirê bîranîna Arjen Arî û xwînerên Heftenameya Basê em çarîneke Arjen Arî ku heta niha nehatiye weşandin tînin pêşberî we xwîneran. îşev rêwiyê şevê me. hew tu dizanî xunav. mêvanê dilê kê me Firat Cewerî: Arjen Arî diltenik bû Dema min û Arjen Arî hevûdu nas kir, dema rêxistinan bû. Em jî di rêxistinekê de hatibûn ba hev. Em pê ketibûn û me xwe bi felsefeya materyalîst digihand; em noqî lîtera

Abdulla Keskîn: Xeyala min a mezin xeyala her kurdekî ye

Gelî xwînerên Ezîz, bloga Dara Bandînî ji bo we xwîneran dest bi beşeke nipînû dike. Di vê beşê de her heftî wê bi mêvanên cûr bi cûr re hevpeyvînên dij rêbazê lidarbixe. Destpêka vê beşê em bi Damezrêner û Edîtorê Weşanxaneya Avestayê Abdulla Keskîn re axivîn. Abdulla Keskîn tevî edîtriya xwe û weşangeriya xwe bi qeşengbûna xwe jî di nav ciwanan de weke fenomenekî ye. Em xort û keçên kurd di şopa te de ne kak Abdulla. Kerem bikin bersivên Abdulla Keskîn li jêr in.               Abdullah Keskîn kê ye? Nizanim, hê jî bi min nexweş û zehmet tê ku li ser xwe bipeyivim. Ez bawer im kesên van rêzan bixwînin ên bi hêsanî karibin xwe bigihînin hin agahiyên biyografik an jî ez vî barî bavêjim ser milê te. Ciwanên kurd meraqa te dikin, jiyana te ya rojane çawa derbas dibe? Pir sade û tenê, hez ji herduyan jî dikim. Berê dereng radizam û dereng radibûm, vêga diguherim. Wextê min bêhtir li mal derbas dibe, ji rûniştina li mal hez dikim, heta nîvro dixwînim, ligel qahwê û tiştine s

Seyadê Şameyê Kekê: “Qulingê brîndar yê Kurdistanê”

Dara Porxelek Jiyaneke sirgûnî, îşkencekirî û mayîna bi salan di zindanan de… Seyadê Şamê ji aliyê malbata xwe ve wek mirî dihat zanîn. Dema dengê Seyad di Radyoya Rewanê de olan dide bawerî bi jiyanek ji nû ve vejînandî tê kirin. Malbata Kekê, girêdayî Eşîra Celaliyan e. Eşîr li navçeya Agiriya Bazidê dimîne. Nuxûriyê bavê xwe ye Seyad. Di heman demê de xwebexşekî doza Kurdistanê ye jî. Dewlet malbata Kekê di sala 1944’an de sirgûnî Yozgatê ji wir jî ber bi Alaca’ya Çorimê ve dike. Dema li sirgûnê bû dozgeriya Erziromê ji Seyad re nameyekê dişîne û dibêje: “Dê doza te ji nû ve bê dîtin, divê tu werî Erziromê.” Her çiqas bavê Seyad dibêje, “Meke kurê min, tesmîlê destê leşkerê Romê nebe” jî Seyad dibêje: “Bavo heta niha min tenê êş û elem daye we, bisekine ez biçim û vê sirgûniyê bidawî binim da ku hûn vegerin Kurdistanê.” Bavê Seyad li ser van gotinan misaade dide Seyad û Seyad berê xwe dide Erziroma şewitî. Dema Seyad diçe Erziromê, bêyî dozgeriyê wî desteser dikin û dibin