Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Homer Dizeyî: Hunermend li du cîhana dijîn

Dara Porxelek Homer Dîzeyî li gundê Dûgirdkan yê girêdayî Hewlêra paytexta Kurdistanê ji dayik bûye. Homer Dîzeyî di jiyana xwe de hunermendî, rojnamegerî, siyasetmedarî û pêşmergetî kiriye. Dîzeyî bi dengê xwe yê qedîfe li seranserê Kurdistanê tê guhdarîkirin. Muzîka rojavayî li gor çanda Kurdî gelek balkêş neqişandiye. Em weke Heftenameya Basê ligel Homer Dîzeyî li ser jiyana wî ya hunerî, taybetî, siyasî û rojnamegeriyê axivîn. Hûn ji malbateke dewlemend û xwedî ax bûn. Hûn ji wê fikra eşîrtî û axatiyê derketin û bûne hunermendekî mezin û netewî yê navdar. Ev yek çawa çêbû? Pirsyarek gelek baş e. Rastî problema min ligel vê yekê dûr û dirêj e. Tradîsyona eşîreta beriya 50-60 salî gelek xirab bû. Cihê eşîran di civaka Kurdan de hûn jî baş dizanin. Bi rastî niha ne weke berê ye. Hinek rehet bûye. Dema ez 5-6 salî bûm birayê min bi xweşiya dengê min hesiya. Mirtib dihatin gund û stran digotin min jî jiber dikir û digot. Ez gelek ji stranên mirtiban hez dikim. Dema ez çûm Ewr...

Seyadê Şameyê Kekê: “Qulingê brîndar yê Kurdistanê”

Dara Porxelek Jiyaneke sirgûnî, îşkencekirî û mayîna bi salan di zindanan de… Seyadê Şamê ji aliyê malbata xwe ve wek mirî dihat zanîn. Dema dengê Seyad di Radyoya Rewanê de olan dide bawerî bi jiyanek ji nû ve vejînandî tê kirin. Malbata Kekê, girêdayî Eşîra Celaliyan e. Eşîr li navçeya Agiriya Bazidê dimîne. Nuxûriyê bavê xwe ye Seyad. Di heman demê de xwebexşekî doza Kurdistanê ye jî. Dewlet malbata Kekê di sala 1944’an de sirgûnî Yozgatê ji wir jî ber bi Alaca’ya Çorimê ve dike. Dema li sirgûnê bû dozgeriya Erziromê ji Seyad re nameyekê dişîne û dibêje: “Dê doza te ji nû ve bê dîtin, divê tu werî Erziromê.” Her çiqas bavê Seyad dibêje, “Meke kurê min, tesmîlê destê leşkerê Romê nebe” jî Seyad dibêje: “Bavo heta niha min tenê êş û elem daye we, bisekine ez biçim û vê sirgûniyê bidawî binim da ku hûn vegerin Kurdistanê.” Bavê Seyad li ser van gotinan misaade dide Seyad û Seyad berê xwe dide Erziroma şewitî. Dema Seyad diçe Erziromê, bêyî dozgeriyê wî desteser dikin û dibin...

Hecî Qadirê Koyî

Hacî Qadir Koyî li gundê Qoreqeracda li herîmê Koyê sala 1815ji dayika xwe bûye. Di biçûktîya xweda bêbav maye, bavê wî miribû, dayka wî ew birîye Koyê û bi arîkarîya Axâ û Begên dewlemend û xérxwez daye ser xwendinê. Ew lî mizgefta Koyêda li cem mêle Ahmed Gunbetî tevî Mehemed Gelî- zadê hînî xwendinê bûye û navê feqîtîyê standiye û bi feqî- tî gerîyaye, çûye Xoşnavê, Serdeştê, Erbîlê, Kerkûkê, Su lemanîyê, Sabilaxé û Şîno. Li cem merivên zana û ulmdar hîn bûye, navê mêla standi ye, bûye mêla- û bi navê mêla li Kurdistanê gerîyaye, çûye Stembole, li wê derê. bûye nasê gire-girên Kurd û Kurdistané, Yên li wî wextî li ser qulixa hukmatê bûn û komên rewşenbîrkirna Kurdan û serbestîya wan sazkiribûn, Li Stemblé Qadir Koyî bûye nasê şervanên azadkirna Kurdistanê Çend salan bûye mamostayé kurên Bedirxan paşa, li mala wî da dibe nasê nivîsara Ahmedê Xanî, destana wî " Mem û Zîné" dixûne û pêşgotna wê gelekî bi wi xweş hatîye, bîr û bawara wetenperwerî û milétperwer...

Ji bîr Kirin Kurd Ji Mirinê Mezintir in

  Kê dîtîye? Li ordîgeha cejnekan Li ordîgeha cejnekan Li dozexa bê av û nan Li Bajarê sêwî û kinciran Bîkêt cilkêt reş kar dikirin Zava dibirine parastina û Egal li ser serî rêz dikirin Hizir dikirin Eger hizar ser jê kirin Hizar hizar berze kirin Kurd dimirin Lê ji bîr kirin Kurd ji mirinê mezintir in Ji sêdara bilindtir in Ji qamçîya û ji lêdana mukumtir in Hozana min “ez û jîyar“ çîroka hevalekî min yê enfal bûye. Ew û kurê xwe ji Ava Şînê derbas dibin, jina wî û kur û keça wî dimînin li rexê din û hêriş li ser da tê. Eve danûstandina di navbera wî û kurê wî ye Babo Jîyar, Babo Jîyar Dayîka te, Kiçûl û Hejar  Mane bi rê ve Bawer nakem em bibînîn Ji evro pê ve Ez nizanim Caşa girtin Gurga xwarin Avê birin Yan goristana hingaftin Bes bike girî Bes bêje min Ka dayika min Ev çend e şîr nedaye min Ha çi nema em digehîne Çîyayê Şirînê Zom û bayên Feraşînê Derbeder li wêrê mişene Paşê şîr nabîtin xem e Bes bêje min babo sar e Sireka dijwar e û har e Bes bike girî Ew ...

Kurdistan Devleti

Irak ve Şam İslam Devleti (İŞİD) nin Kobanî Saldırılarını geri püskürtmek ve Halk Savunma Birliklerine (YPG) yardımcı olmak için Güney Kurdistan Bölgesinin Başkenti Hewlêr'den Güneybatı (Roajava) Kurdistan'a giden Pêşmerge birliklerinin Kurdistan'ın Kuzeyinden geçişleri adeta Ulusal Bayram havasında geçti.. Bu Bayyramı bizlere yaşatan başta YPG ve Kurdistan Hükümeti'ne minnettarız.. Pêşmerge,Kobanî'de ne amaçla bulunuyor.? Bazı kesimlerin uydurmakta bile sıkıntı yaşadığı şaşaalı komplolara girmenin anlamı yok. ABD ve İŞİD Koalisyonu üyelerinin Mesud Barzani'nin çağrısı üzerine Kobanî'de Savaşan Kahraman YPG'lilere Hava Operasyonları ile destek vermeyi kabul etmesinden sonra Konjoktür bir anda Kurdler ve Kurdistan'dan yana dönmeye başladı.. ABD ve Batı Dünyasının Kurdler için Silah ve Askeri destek sağlaması bir yana NATO Üyesi Türkiye ve BM üyesi Suriye'ye rağmen Kurdler'e destek sağlaması ve Kurdleri müttefiki olarak görmesi üzeri...

İŞİD Koalisyonu ve Kurdistan

                           Irak Şam İslam Devleti  son aylarda Kurdistan topraklarına saldırılarını arttırmış bulunuyor. Bu saldırılar altında hangi güçlerin olduğu bilinse de ben bundan ziyade Kurdistan Siyasetçilerinin izlemesi gereken noktaya değineceğim. Güney Kurdistan Hükümeti izlediği Uluslararası Siyaset ve Politika İŞİD’in Şengal Saldırısının ardından bir Diplomasi zaferi olarak tarihe not düşüldü. Güney Siyasetçileri Başta Başkan Mesud Barzani ve Kurmaylarının önderliğinde Kurdistan’ı Dünya Kamuoyuna iyi pazarladılar. Saldırılar karşısından afallayan Pêşmerge Güçlerine Tüm Dünya’dan askeri ve insani destek tabiri caizse yağmur gibi yağdı. ABD ve Fransa’nın Hava saldırıları öncülüğünde Karadan Harekete geçen Pêşmerge Kısa Sürede İŞİD İşgalini büyük oranda püskürttü ve Savunma Pozisyonundan Saldırı Pozisyonuna geçti. Şüphesiz ki Savunma Stratejisinden Saldırı Stratejisine geçen Pêşmer...

Tarih Utanır mı.?

Henüz söylenmemiş sözcüğe gebe olan bir şairin mısralarında var olmayı arzuluyorum. Yoksulluk ile yoksunluk arasında sıkışmışlığımın kimliksizliğimle ne derece orantılı olduğunu bilmeden. Yalnızca yaşam ve ölüm arasında gelgitler yaşamaktayım. Şiirine meze olmak için kaç faili meçhule kurban gitmeliyim. Ya da hangi katliama uğramış ruhu taşıyayım.. Enfal mi Zilan mı Yahut Şengal mi.. Bu kaçıncı eksilmişliğim.. Bu ne kendini bilmez tarih.. Bu ne hadsiz bir yaşam. Sadece uyumak düşer payıma. Sade parçalanmış bir ruh ile uyumak.. Şiir yazamayan Şairin çaresizliğiyim.. Kendimden gayrı yoktur düşmanım..