İnsan çok çetrefilli bir yaratılandır..
Kendisinin istekleri yerine getirilene kadar çabalar..
İstediği olduğun da ise mızıkçılığa başlar bu sefer..
İşte böyle bir mahlukattır Ademoğlu..
Dünyaya,nesnelerin dilinden anlamak,
onların özünde yatan anlamı çözmek kaygısıyla ve hayatın gizine ulaşmak
Arzusuyla dopdolu bir özne olarak geldim..
Talihsizliğe bakın ki keşfede ede,öteki nesneler arasında bir nesne olduğumu keşfettim.
Bu ezici şeyleşmenin ortasında kıstırılmış olan ben,yalvaran bakışlarla başkalarında arıyorum kurtuluşumu.
Onların kurtarıcı bakışları ansızın un ufak olan,hiçliğe dönüşen gövdemi yalayarak yittiğini sandığım bir canlılık,Bir hafiflik veriyor bana..
Kaybolduğum dünyadan alıp yeniden var olduğum dünyaya yerleştiriyorlar beni.
Ama orada,öteki yakada daha ayaklarımın üzerine doğrulur doğrulmaz jestleriyle,bakışlarıyla beni hemen durduruyor ötekiler.
Boyanmak için duvara yaslanan bir korkuluk gibi.
Öfkeyle doluyor bir açıklama istiyorum.
Çabam boşuna,hiçbir karşılık yok.
Ve öfkeden paramparça oluyorum orada..
Başkaları tarafından bir araya getirilen ögelerim, parçalarımdı bunlar.
Bir araya gelmek,var olmak için yine başkalarını bekliyorlar şimdi..
(Frantz Fanon-Siyahların Gerçeği.sayfa 119)
Kişiliğini arayan insan, nesneler arasında hiçbir farkının olmadığını anladığında,yalnızlığında,hiçliğinde yitiriyor kendini..Benlik duygusu kaybolan insan çeşitli durumlara saplanır.
Saplandığı yollar kimi zaman topluma ve Aileye uymayabiliyor..
İnsan yalnız olduğunu anladığında her şeyi yapabilecek duruma gelir.
O, sadece bencil bir kişilik haline bürünür ve kendisi dahil hiç kimseye bir faydası olmaz..
Ünlü filozof Nietzsche derki..;
''Yalnızlık başkadır terk edilmek başka..
Terk edilen insan acınası durumdadır..
Yalnızlığını seçen insan ise kendini aramakla meşguldür..''
Siz kendi yolunuzu seçin ve toplumunuz için,Aileniz için iyi olanı bulacaksınız..
Önce bilinçli birer birey haline gelmelisin ki çevrene ve toplumuna faydan dokunsun..
Postmodern anlayıştan uzak durulmalı..
Varlık ve yokluk arasında git gellerden uzak durulmalı..
İnanç ile ibadet ile değerlerini oluşturmalısın..
Bireyselleştirilmiş toplumlarda birlik söz konusu olamaz.
Kişisel menfaatleri ön plandadır bireyin..
Tam da buraya bir not düşüp Sömürülmüş toplumlarda insan psikolojisi üzerine bir kaç not düşmek gerek..
Sömürgeci toplumlar sömürdükleri toplumların sadece yer altı ve yer üstü kaynaklarını değil aynı zaman da Kültürel ögelerini de sömürür..
Kültürü yok edilen toplumlarda ise düşünme sadece sömürgeci toplumun istemleri üzerine yoğunlaşır..
Öncelikle küçük çapta olan bu değişimler(sömürgecisine benzeme düşüncesi) sonrasında komple bir sömürge düşüncesi ile harekete dönüşür..
Bakınız Kürt toplumuna..
Kürdistan hakikatından uzak,sadece sömürgecisinin istemleri üzerine düşünmeyi kendisine bir görev biliyor Kürt..
Oysa hak olan hakkaniyet olan sömürülen bir halk ve ülkedir Kürdistan..
Sömürgeci toplumdan çok sömürülen toplum iktidar erkini savunuyorsa,artık sömürülen halk yoktur..
Sömürgecinin zihni ile düşünmeyi bırakıp kendi işimize,meselemize yönelmemiz gerekmektedir..
-Sömürülen halklardan,sadece yeraltı ve yer üstü kaynakları alınmıyor.aynı zamanda kültüründen ve beyninden de alınıyor..
bunun en büyük örneklerinden biri de T.C Maliye Bakanı Mehmet şimşektir..
bakınız M.şimşek Sömürgecilerin hizmeti için elinden geleni yapmakta ve hatta bunu da gönüllü yapmaktadır..
Şimdi birileri çıkıp diyecektir biz Türkiyeliyiz..
Hayır efendim biz Kürdistanlı Kürtleriz..
Kürdistan'a hizmet boynumuzun borcudur..
İran-Irak-Türkiye-Suriye ye değil..
Ünlü Yazar Frantz Fanon der ki; ''Sömürülmüş topraklardan çok sömürülmüş beyinlere yoğunlaşmalı..''
Sömürgeci ülkeyi destekleyen sömürülen toplum aydını diye bir gerçek var ki kanımca Kürdistan'ın hala sömürülmesinin nedeni de bu aydın'cıklardır..
Bu Kürt aydın ve entellektüellerinin Kürdistan'a değil de sömürgecilerine çalışıyor olmasıdır...!
Okuyun..!
Okutun..!
Kürdistan hakkaniyettir..
Göz göre göre yitip gitmesine müsaade etmeyin..!
Son olarak Akademisyen Ceng Sagnıç'ın Brakûjî üzerine yazdığı bir yazıyı ilave etmek istiyorum..
''Son bir buçuk yüzyılda Kürtler, Türkler, Araplar ve Farslar Kürdistan toprakları için birbirlerinden milyon küsür insan öldürmüşlerdir.
Oysa, en çok dillendirile gelen Kürt iç savaşında Kürtler birbirlerinden beş bin kişi bile öldürmemişlerdir.
Bugün, istisnasız tüm Kürt hareketleri ve Kürtler ( ben dahil) bir milyon küsür insanın ölümünü unutmaya ve Araplarla, Türklerle barışmaya hazırdır.
Oysa, Kürdistan'da bir tane dahi Kürt hareketi 3-5 bin Kürt'ün öldüğü iç savaş dönemini unutup diğer Kürtlerle barışmaya hazır değildir.
İşte bu anlatı, bu amansız dram Kürdistan'ın ve Kürt milletinin postmodern trajedisidir ve öyle kalacaktır. Brakûjî bu yüzden hakikattir.''
Yorumlar
Yorum Gönder