Ana içeriğe atla

Sevmek ve Sevginin Getirdikleri

Bir insanı seversiniz ve o insan için her şeyinizi feda edersiniz..
Bu sevgi sizi en kötü durumlara soksa bile ilelebet o sevginin peşinde koşarsınız..
Bir insanı sevebilirsiniz,bir eşyayı da sevebilirsiniz en önemlisi de bir davayı sevebilirsiniz..
Bugün bir davayı sevmenin ve bu sevginin sonuçlarından söz edelim istedim..

Biz Kürtler sevmeyi de ve sevgimizi eylemlere dökmeyi de yeterince iyi yapamıyoruz..
Bunun temel sebebi elbette yıllarca kapalı bir topluma olmaya mahkum edilmemizdir..
En basitinde kız erkek ilişkilerinde çok zayıfız..Bir kız bize gülümsedi mi bizler onun bize aşık olduğu düşüncesine inanır ve kendimizi bir platonik aşka iteriz..
Duyar gibiyim şimdi ne alaka diye..



Şimdi alaka şu efendim;

Kürt halkı bu ülke sınırları içerisinde temel haklarını almak için bir mücadele veriyor ve bu mücadelenin öncülüğünü de Öcalan yapmakta..İşte tam da bu noktada biz gene sevginin bizi esir almasının etkisine kapılıp telafi edemeyeceğimiz sonuçlar doğuruyoruz..Mesela Diyarbakırda on beş Şubat komplosunu protesto eden gençlerden Şahin Öner Polis panzerinin altında kalarak hayatını  yitirdi..!

Benim irdelediğim,Doğum günü,yok tutuklanma yıl dönümü,yok efendim Suriyeden çıkışı,yok efendim Iraka giriş bu günlerin kutlanmasıdır..
Bildiğim kadarıyla bütün Kürt halkı Atatürk için yapılan bu tarz kutlamaları ve yas tutmaları yanlış ve gereksiz buluyordu..Peki ne oldu da bizler yanlış ve gereksiz bir şeyi her yıl yapmaya başladık..?




Bizim ilgilenmemiz ve yoğunlaşmamız gereken başka noktalar yok mu..?
-İmralı görüşmelerinin sürdürülmesi için Hükümete baskı uygulama..
-KCK tutuklularının haksız yere tutuklandığını düşünmeyen Kürt var mı..?
-Neden onların serbest kalması için kamoyu oluşturma girişimlerinde bulunmuyoruz..?
-Barış görüşmeleri için süreci destekleyip bu desteğimizi de çeşitli etkinliklerle göstermiyoruz..
_Türkiye Kam oyuna bizim Barıştan yana olduğumuzu daha iyi bir şekilde anlatabiliriz sanırım..




Bu yazıyı yazarken Yalovadan Batmana doğru yolculuk için Havalanındayım..
Aylar sonra Batmana ve insanlarına duyduğum özlem bitiyor..
Hiç bu kadar özlem duymamıştım..
Belki de içimdeki barış inancı bende bu özlemi yaratıyor ama ..İtiraf etmeliyim Barışa hiçbir zaman bu kadar inanmamıştım..


Kürt sonunun çözümü için teori üretmeyen Aydın,Gazeteci ve Stratejist yoktur ama iş pratiğe gelince kimse yeterince samimi olmuyor..
Ben bu işin çözülmesini canı gönülden isteyen bir adam biliyorum ve inanıyorumki bu insana şans verilse çok yakın bir sürede bu sorunu çözecektir..Çünkü o insanki olaya insani boyuttan bakmayı başarabiliyor..
İçinde hiç nefret ve kin yok sanki..Allahıma şükürler olsunki Sayın Osman Baydemir gibi insanlar var..Evet efendim Osman Baydemire şans verilse hiç düşünmeden bu sorunu çözmek için çabalayacaktır..!

Barış dolu bir Mezopotamyaya..
14/02/2013

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Arjen Arî, ev pênc salin helbesta Kurdî sêwî ye

Dara Porxelek xwezî, lewitîn di kirêtiyê de û şer dizî j ime xewnên mîrekî li herêmekê em ji gundekî dijmin jî bûna malê me pev dima neyariya me nedigiha qewmekî kengî bûya lev dihatin em eydekê, erefatekê…  dibêje Arjen Arî. Pêşengê hemdemên xwe, helbestvanê nûjen ê zaravayê Kurmancî. Di 31ê Cotmeha 2012an de ji nav me koç kir. Li pey xwe bi hezaran dildar, bi sedan jî helbest hiştin. Em weke Heftenameya Basê bi sedema 5. salvegera helbestvanê nemir Arjen Arî bi heval û hogir û dostên wî re axivîn û her yekî ji wan ji bo me di derbarê Arjen de nivisî. Ji bo xatirê bîranîna Arjen Arî û xwînerên Heftenameya Basê em çarîneke Arjen Arî ku heta niha nehatiye weşandin tînin pêşberî we xwîneran. îşev rêwiyê şevê me. hew tu dizanî xunav. mêvanê dilê kê me Firat Cewerî: Arjen Arî diltenik bû Dema min û Arjen Arî hevûdu nas kir, dema rêxistinan bû. Em jî di rêxistinekê de hatibûn ba hev. Em pê ketibûn û me xwe bi felsefeya materyalîst digihand; em noqî lîtera

Abdulla Keskîn: Xeyala min a mezin xeyala her kurdekî ye

Gelî xwînerên Ezîz, bloga Dara Bandînî ji bo we xwîneran dest bi beşeke nipînû dike. Di vê beşê de her heftî wê bi mêvanên cûr bi cûr re hevpeyvînên dij rêbazê lidarbixe. Destpêka vê beşê em bi Damezrêner û Edîtorê Weşanxaneya Avestayê Abdulla Keskîn re axivîn. Abdulla Keskîn tevî edîtriya xwe û weşangeriya xwe bi qeşengbûna xwe jî di nav ciwanan de weke fenomenekî ye. Em xort û keçên kurd di şopa te de ne kak Abdulla. Kerem bikin bersivên Abdulla Keskîn li jêr in.               Abdullah Keskîn kê ye? Nizanim, hê jî bi min nexweş û zehmet tê ku li ser xwe bipeyivim. Ez bawer im kesên van rêzan bixwînin ên bi hêsanî karibin xwe bigihînin hin agahiyên biyografik an jî ez vî barî bavêjim ser milê te. Ciwanên kurd meraqa te dikin, jiyana te ya rojane çawa derbas dibe? Pir sade û tenê, hez ji herduyan jî dikim. Berê dereng radizam û dereng radibûm, vêga diguherim. Wextê min bêhtir li mal derbas dibe, ji rûniştina li mal hez dikim, heta nîvro dixwînim, ligel qahwê û tiştine s

Seyadê Şameyê Kekê: “Qulingê brîndar yê Kurdistanê”

Dara Porxelek Jiyaneke sirgûnî, îşkencekirî û mayîna bi salan di zindanan de… Seyadê Şamê ji aliyê malbata xwe ve wek mirî dihat zanîn. Dema dengê Seyad di Radyoya Rewanê de olan dide bawerî bi jiyanek ji nû ve vejînandî tê kirin. Malbata Kekê, girêdayî Eşîra Celaliyan e. Eşîr li navçeya Agiriya Bazidê dimîne. Nuxûriyê bavê xwe ye Seyad. Di heman demê de xwebexşekî doza Kurdistanê ye jî. Dewlet malbata Kekê di sala 1944’an de sirgûnî Yozgatê ji wir jî ber bi Alaca’ya Çorimê ve dike. Dema li sirgûnê bû dozgeriya Erziromê ji Seyad re nameyekê dişîne û dibêje: “Dê doza te ji nû ve bê dîtin, divê tu werî Erziromê.” Her çiqas bavê Seyad dibêje, “Meke kurê min, tesmîlê destê leşkerê Romê nebe” jî Seyad dibêje: “Bavo heta niha min tenê êş û elem daye we, bisekine ez biçim û vê sirgûniyê bidawî binim da ku hûn vegerin Kurdistanê.” Bavê Seyad li ser van gotinan misaade dide Seyad û Seyad berê xwe dide Erziroma şewitî. Dema Seyad diçe Erziromê, bêyî dozgeriyê wî desteser dikin û dibin