Bir insanı seversiniz ve o insan için her şeyinizi feda edersiniz.. Bu sevgi sizi en kötü durumlara soksa bile ilelebet o sevginin peşinde koşarsınız.. Bir insanı sevebilirsiniz,bir eşyayı da sevebilirsiniz en önemlisi de bir davayı sevebilirsiniz.. Bugün bir davayı sevmenin ve bu sevginin sonuçlarından söz edelim istedim.. Biz Kürtler sevmeyi de ve sevgimizi eylemlere dökmeyi de yeterince iyi yapamıyoruz.. Bunun temel sebebi elbette yıllarca kapalı bir topluma olmaya mahkum edilmemizdir.. En basitinde kız erkek ilişkilerinde çok zayıfız..Bir kız bize gülümsedi mi bizler onun bize aşık olduğu düşüncesine inanır ve kendimizi bir platonik aşka iteriz.. Duyar gibiyim şimdi ne alaka diye.. Şimdi alaka şu efendim; Kürt halkı bu ülke sınırları içerisinde temel haklarını almak için bir mücadele veriyor ve bu mücadelenin öncülüğünü de Öcalan yapmakta..İşte tam da bu noktada biz gene sevginin bizi esir almasının etkisine kapılıp telafi edemeyeceğimiz sonuçlar doğuruyoruz..Mesela D